تن تو نازک ونرمه مثه برگ
تن من جون می ده پرپر بزنه زیر تگرگ
دست باد پر میده برگو رو هوا
اما من موندنیم تا برسه دستهای مرگ
نفسم این خاکه
خون گرمم پاکه
من از تبار پاک اریایی
قشنگ تریت قصیده ی رهایی
تن من به رنگ کهربایی
نفسم این خاکه
خون گرمم پاکه
واسه رفتن دیگه دیره
تن من اینجا اسیره
خاک اینجا چه عزیزه
عاشق قدیمی گیره
نفسم این خاکه
خون گرمم پاک
لیست کل یادداشت های وبلاگ?
